Sudah lama saya menunggu,waktu temuduga dulu masyaAllah,seram dan takut bila saya di provoke macam macam oleh orang yang menemuduga.Kata penemuduga tu "jangan berputus asa,cuba lagi" ketika habis sesi soal jawab tu merunsingkan sekali .Banyak persoalan bersarang di fikiran.Adakah saya gagal?Rasa nak melelh air mata gak sebab macam dah takde harapan.
Al hamdulillah, saya berjaya mendapat biasiswa KBS( kementerian Belia Dan Sukan).Kelmarin saya telah dihubungi oleh emak tentang surat dari KBS.Sungguh terkejut! macam tak caya jer.
Syukur...lepas ni tak perlulah bergantung pada PTPTN lagi.Tak tahulah pulak nak sambung lagi ngajar tusyen ke tidak.Nak berhenti rugi,banyak juga boleh dapat untuk menampung hidup kat UIA nih. Maklumlah,serba serbi sekarang semuanya memerlukan duit.
Aiseh,tetiba lak anak murid saya call suruh saya ajar lagi esok.Arhh..takperlah,teruskan jer kot.Rezeki jangan ditolak.
Hehe,saper nak jadi anak murid saya angkat tangan!!
2 komentar:
haha...cikgu. sy nak jd anak murid cikgu.sy dah angkat tgn dah. huhu.. sy nak blaja bab kawen cikgu.. bleh tak? hahaha
nak belajar munakahat ye.hehe.boleh boleh .
Post a Comment